wpisy na blogu

Chyba już można myśleć o parapetówce😁

Piękne bielutkie parapety z konglomeratu marmurowego. Bardzo dobrze kontrastują z antracytowymi oknami i troche rozjaśniają. Nie chciałam parapetów w kolorze drewna, bo bym chyba zwariowała dobierając blaty, panele i parapety, aby były w jednym odcieniu. 

Bardzo przepraszam za brudne okna, ale czekam na cieplejsze dni lub na wiosnę 😉

Cudownie etap budowy jak wszystko nabiera kształtów.

"Bielsze nie będzie" jak mawiał klasyk ;) Pewnego razu wykonawca-  zapytał o kolor elewacji, padła odpowiedz "biała" i gdybym się nie upomniała o próbnik to bym miała jakiś biały. Dla mnie biel nie jest jedna- baba się czepia. No i zaczęłam wykład o wyższości jednej bieli nad drugą. W trakcie tego wykładu zadałam sobie sprawę, że wybór dla mnie też nie będzie taki oczywisty. Wzorniki bardzo pomagają, ponieważ widać z domieszką jakich farb są poszczególne odcienie bieli. Jedne są cieplejsze z domieszką brązów, chłodne (wg mnie sine) z odrobiną koloru niebieskiego, inne mają w sobie szarość i to nie jednego rodzaju.
Podana procentowa ilość światła odbitego też ułatwiła sprawę, ponieważ nie chcieliśmy białego "oczojebnego"- widocznego z kosmosu.
Wybór dokonałam drogą eliminacji. Na początku odpadły odcienie chłodne- nie pasowałyby do drewna w ciepłym kolorze orzecha, odpadły odcienie z domieszką brązu- moim zdaniem w pewnym świetle wpadały w róż🤷 Został mi biały wpadający w szarość.
Walka toczyła się między Atlantic 1 oraz Lanzorete 1.
Ostatecznie wygrał Lanzorete 1- moim zdaniem z odrobiną ciepłej szarości.
Jeśli wykonawca zrobi po prostu biały, czy poznam czy coś jest nie tak- tego nie wiem. Najlepsza jest świadomość, że dokonałam słusznego wyboru w mojej głowie 🤣
Czy wszyscy widzą te niuanse w rodzajach bieli czy tylko ja?

Oczekiwany rekuperator  Thessla Green- pieszczotliwie nazwany przeze mnie "KROWĄ". Choć znałam jego wymiary to i tak zaskoczył mnie swoimi gabarytami. Jak ja chciałam go wepchać pod skos dachu to ja nie wiem.

Postawiony jest na podkładkach antywibracyjnych (zostały mi z montażu pompy ciepła), nie ze względu na wibracje (jest cichutki i nie wibruje) tylko by podnieść go w celu wykonania odpływu skroplin ze spadkiem.

Czerpnia wykonania z pod podbitki. Ze względu na mały prześwit nad murłatą zastosowałam kosmiczną kształtkę, która nie zmniejsza wielkości przekroju przewodu. Na dzień dzisiejszy obłożona tylko częściowo wełną mineralną, reszta będzie zaizolowana pianą podczas ocieplania dachu. 

Wyrzutnia wyprowadzona na dach. Nie chciałam stosować wyrzutni w podbitce ani w ścianie szczytowej, ze względu na obawę brudzenia elewacji podczas eksploatacji. 

Rekuperacja sprawdza się wyśmienicie podczas suszenia tynków i posadzek.  Wcześniej widać było lekko zaparowane okna (zaklejone przez ekipę od elewacji), a po uruchomieniu rekuperatora wilgoć znika w oczach. 

Na odpływie skroplin nie mam zastosowanego syfonu. Nie wiem czy jest potrzebny. Muszę zgłębić temat. Zawsze mogę dołożyć.  Jak myślicie, jest sens???

Powiem szczerze bardzo przyjemna robota. W sam raz na urlop. Jak już człowiek złapie sposób na rozwijanie tych rur, tak aby się nie poplątały, praca idzie sprawnie. Pierwotnie w projekcie mieliśmy rekuperację z przewodów płaskich, które łączyły się ze sobą. Z uwagi na obawę o akustykę (przedostawanie się dźwięków połączonych pomieszczeń) zmieniliśmy koncepcję. Sama wyrysowałam schemat rur pe-flex i potrzebną ich ilość. Nie jest idealnie, ale starałam się, aby rury szły pod nieużytkowymi skosami poddasza i tam miał stanąć też rekuperator. Niby znałam jego wymiary, mierzyłam wszystko kilka krotnie, ale widok tej "krowy" mniej zaskoczył. Niezłe bydle z tej maszyny. Mieści się na styk na wyznaczonym miejscu, ale ze względu na wygodę obsługi umieścimy go nie tak daleko w skosach. Wymyśliłam sobie czerpnie z podbitki a wyrzutnie na dach do grzybków dachowych. Trochę zabawek do podłączenia tego już mam. Tylko ciągle brakuje czasu na połączenie tego lego. Musimy tylko zdążyć ociepleniem dachu pianą.  Polecam, każdemu samodzielny montaż. 

Witam. Miało być pięknie a wyszło... jeszcze piękniej:) Gdybym mogła cofnąć czas to przed ustaleniem wielkości otworu pod drzwi zewnętrzne pojechałabym do sklepu z drzwiami żeby zasięgnąć porady. W projekcie miałam drzwi standardowe otwór drzwiowy 100cm. Marzyło mi się doświetle boczne, wzięłam miarkę w rękę i  patrze no 30cm naświelta będzie ok, żeby jeszcze w korytarzu trochę ściany zostało na np. ławkę do ściągania butów. Tylko w głowie miałam 30cm szyby a przecież te ościeżnice zajmują miejsca. Otwór został wymurowany na szerokość 130cm pojechałam do sklepu i tu doszło do mnie, że moja wizja naświetla runęła. Na wizualizacji wyszedł nędzny paseczek naświela. Przełknęłam swój błąd i cierpliwie czekałam na efekt końcowy. Powiem szczerze nie jest tak źle, i nawet jestem zadowolona, ponieważ razem z szybką w drzwiach wygląda to nieźle (nie ma dużej dysproporcji). Spełnia swoją funkcję czyli doświetla korytarz i widać kto się czai za drzwiami. Mega mi się podobają. Oczywiście czarne osłonki na zawiasy też są,  ale założę je po elewacji.  Dwie osłonki w oknach straciłam jak zdejmowane były folie zabezpieczające po tynkach (przykleiły się do taśmy i zostały wyrzucone). Nie popełnię tego błędu drugi raz:)

Piankę montażowa zabezpieczyłam tak jak okna membraną w płynie firmy Saudal Hybrid na zewnątrz LQ w środku.